Ενδέχεται να συνδέεται με άλλες οφθαλμολογικές ή συστηματικές παθήσεις όπως το σύνδρομο Marcus Gunn, το σύνδρομο Horner και το σύνδρομο Duane.
Η συγγενής βλεφαρόπτωση μπορεί να προκαλέσει λειτουργικά, αισθητικά και ψυχολογικά προβλήματα στα παιδιά εάν παραμείνει αθεράπευτη. Παρόλα αυτά, δεν είναι απαραίτητο να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση διόρθωσης της βλεφαρόπτωσης όλοι οι ασθενείς.
Συνήθως χειρουργούνται άμεσα τα παιδιά που εμφανίζουν κίνδυνο αμβλυωπίας, δηλαδή μειωμένη όραση στο μάτι με το πτωτικό βλέφαρο. Ο λόγος είναι ότι το βλέφαρο εμποδίζει τον οπτικό άξονα καθώς και ότι συχνά αναπτύσσεται ανισο-αστιγματισμός που επίσης συμβάλλει στην ανάπτυξη αμβλυωπίας (τεμπέλικου ματιού).
Τα παιδιά με μικρότερου βαθμού βλεφαρόπτωση χειρουργούνται σε μεγαλύτερη ηλικία. Πολλά παιδιά με βλεφαρόπτωση υιοθετούν μια προς τα πάνω αντισταθμιστική θέση της κεφαλής με σκοπό να απελευθερωθεί ο οπτικός άξονας.Η βαρύτητα της βλεφαρόπτωσης, η λειτουργικότητα του βλεφάρου και ο κίνδυνος αμβλυωπίας αποτελούν τους σημαντικότερους παράγοντες που καθορίζουν το πότε χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση, καθώς και το είδος της επέμβασης.
