Ο στραβισμός, εκτός από το αισθητικό πρόβλημα που δημιουργεί, μπορεί να επηρεάσει την πορεία ανάπτυξης της όρασης, και να διαταράξει πολλές άλλες οπτικοεξαρτώμενες λειτουργίες.
Σε ένα μάτι που στραβίζει, διακόπτεται η εξέλιξη της όρασης, κι εκείνο αμβλυωπεί (τεμπελιάζει), έτσι ο ασθενής χάνει την ικανότητα να βλέπει στερεοσκοπικά, να αντιλαμβάνεται τη διάσταση του βάθους.
Άν και οι συχνότερες αιτίες στραβισμού στα παιδιά είναι η κληρονομικότητα και τα διαθλαστικά προβλήματα, οι εγκεφαλικές και άλλες χρόνιες παθήσεις, καθώς και μια σοβαρή παθολογία στο εσωτερικό του ματιού συμπληρώνουν τη λίστα των αιτιών.
Οι στραβισμοί που εμφανίζονται σε μεγάλη ηλικία δεν είναι συχνοί και συνήθως οφείλονται σε παθολογικά αίτια ή τραύματα, και συνοδεύεται από διπλωπία.
Η αντιμετώπιση του στραβισμού στα παιδιά στοχεύει στην ευθυγράμμιση των δύο οφθαλμών και στη βελτίωση των οπτικοεξαρτώμενων δεξιοτήτων τους, ενώ η αντιμετώπιση του στραβισμού στους ενηλίκους στοχεύει κυρίως στην ανακούφισή τους από τη διπλωπία.
Ο στραβισμός, ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς, συνήθως αντιμετωπίζεται με:
- Γυαλιά (απλά ή πρισματικά)
- Θεραπεία κάλυψης (εάν συνυπάρχει αμβλυωπία)
- Έγχυση ενέσιμων ουσιών στους μύες
- Χειρουργική επέμβαση
- Συνδυασμό των παραπάνω
Χειρουργική θεραπεία του στραβισμού.
Η οριστική θεραπεία του στραβισμού είναι χειρουργική. Σε κάθε περίπτωση απαιτείται εξατομίκευση λαμβάνοντας υπόψη τον τύπο και την αιτία του στραβισμού καθώς και την ηλικία του ασθενούς. Ο σχεδιασμός της κατάλληλης χειρουργικής επέμβασης είναι κρίσιμος και θα πρέπει να γίνεται από εξειδικευμένο στραβισμολόγο.
Η βασική αρχή του χειρουργείου βασίζεται στην ενδυνάμωση / ενίσχυση των μυών που υπολειτουργούν και την αποδυνάμωση / εξασθένιση εκείνων που υπερλειτουργούν. Η φύση της πάθησης και ο προσεκτικός προεγχειρητικός έλεγχος θα καθορίσει το είδος (ποιο μάτι, ποιοι μύες) και το ποσό της επέμβασης.
Η ενίσχυση / εξασθένιση των μυών γίνεται με χρήση ραμμάτων που απορροφώνται αυτόματα μέσα σε διάστημα μερικών εβδομάδων.
Σε ορισμένες περιπτώσεις αντιμετώπιση του στραβισμού μπορεί να γίνει και με έγχυση ενέσιμων ουσιών στους μύες, κυρίως σε ενήλικες ή σπανιότερα σε καταστάσεις βρεφικής εσωτροπίας.
Το αποτέλεσμα είναι παροδικό και συνήθως λύνεται εντός 3 μηνών αλλά ελάχιστα επεμβατικό και μπορεί να επαναληφθεί.
Σε ποσοστό 10-20% μπορεί να απαιτηθεί δεύτερη χειρουργική επέμβαση. Ο χρόνος διαφέρει ανάλογα την πάθηση και το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
Η διάρκεια της επέμβασης κυμαίνεται μεταξύ 40-60 λεπτών ανάλογα την περίπτωση. Η αντιμετώπιση του παιδικού στραβισμού γίνεται με γενική αναισθησία ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις τοπική αναισθησία μπορεί να προσφερθεί στους ενήλικες.
Η επέμβαση δεν απαιτεί νοσηλεία και ο ασθενής εξέρχεται του νοσοκομείου λίγες ώρες μετά την επέμβαση. Μετεγχειρητικά θα χρειασθεί θεραπεία με σταγόνες για διάστημα περίπου 4 εβδομάδων. Την τελική τους θέση τα μάτια την παίρνουν 1 ½ μήνα μετά την επέμβαση.
Η επέμβαση στραβισμού, άν και ανήκει στις οφθαλμολογικές επεμβάσεις χαμηλού ρίσκου για την όραση, δεν παύει να συνοδεύεται από μικρές πιθανότητες επιπλοκών. Αυτές μπορεί να εμφανιστούν κατά τη διάρκεια ή μετά την ολοκλήρωση της επέμβασης. Όλες όμως είναι αναστρέψιμες με κατάλληλη θεραπευτική προσέγγιση.
